Kort gezegd verwijst de definitie van GGO naar genetisch gemodificeerd organisme. Tegenwoordig worden de genetische structuren van sommige plantensoorten verstoord met behulp van moderne biotechnologische methoden en worden hun structuren verbeterd door nieuwe kenmerken aan de planten toe te voegen.

In feite wordt deze techniek al duizenden jaren op verschillende manieren toegepast. Ook het enten van herders op de wilde perenboom en de productie van peren zijn in die zin biotechnologische toepassingen. Hierdoor wordt een nieuw product verkregen uit een levend organisme. Het probleem dat mensen tegenwoordig in verwarring brengt, zijn echter niet zulke eenvoudige interventies, maar het werk dat is gedaan om de DNA-structuren van organismen te veranderen. De moderne methoden die tegenwoordig worden gebruikt om GGO's te verkrijgen, worden genetische manipulatie genoemd. Omdat het een technische taak is om de fijne kneepjes van het systeem in de natuur te onderzoeken en om in het licht van deze informatie nieuwe producten te produceren met behulp van de moleculen in de natuur. Om dit te doen, is het noodzakelijk om de basiswetenschappen zoals biochemie, moleculaire biologie, celbiologie, organische chemie en genetica te begrijpen.

GGO's zijn producten van de moderne biologie en worden tegenwoordig toegepast in bijna elk aspect van het menselijk leven, in gezondheid, landbouw, industrie en zeevruchten.

Naarmate de wetenschap van de genetica zich in de twintigste eeuw ontwikkelde, werd ze op grote schaal gebruikt, vooral bij het fokken van planten en dieren. Op deze manier ontstonden hoogproductieve planten- en dierrassen. De toename van het gebruik van kunstmest en de ontwikkeling van methoden om schadelijke organismen te bestrijden zijn de resultaten van deze onderzoeken.

Problemen zoals de snelle toename van de wereldbevolking, de vernauwing van het bouwland en de uitputting van de watervoorraden, die belangrijk zijn bij de landbouwproductie, leidden er echter toe dat de hoeveelheid product die uit de oppervlakte-eenheid moest worden gehaald, moest worden vergroot. Volgens wetenschappers moet de opbrengst van granen als tarwe en mais met 80 procent omhoog. Dit kan niet worden bereikt met traditionele veredelingsmethoden. Het is om deze reden dat studies zich hebben gericht op biotechnologische methoden en dat moleculaire technieken in de landbouw worden gebruikt.

Met de ontwikkeling van de DNA-technologie zijn de ontwikkelingen in de genetische manipulatie van micro-organismen, de genetische manipulatie in planten en de genetische manipulatie in dieren in een stroomversnelling geraakt. Nieuwe moleculaire methoden karakteriseren plantaardige, dierlijke en microbiële genbronnen en transformeren ze in een geheel nieuwe structuur.

De laatste tijd wordt echter veel gediscussieerd over de negatieve effecten van verschillende plantensoorten die zijn ontwikkeld door middel van DNA- of genetische manipulatietechnieken en beter bestand zijn gemaakt tegen ziekten en plagen op de gezondheid van de mens en de milieuomstandigheden. Deze nieuwe technieken worden vanuit verschillende invalshoeken bevraagd.

Over het algemeen zijn GGO's, dat wil zeggen genetisch gemodificeerde organismen, effectief geweest bij het verhogen van de landbouwproductie, maar aan de andere kant hebben hun effecten op de menselijke gezondheid en het milieu een aantal sociaaleconomische problemen veroorzaakt.

Tomaat is de eerste plant die genetisch gemodificeerd is en lang houdbaar is. Daarna volgden maïs, sojabonen, koolzaad, katoen en aardappelen. Tegenwoordig hebben de teeltgebieden van dergelijke gewassen miljoenen hectaren bereikt. Het aantal landen dat ggo-gewassen verbouwt is meer dan 30. GGO-onderzoeken worden alleen uitgevoerd om deze producten resistent te maken tegen sommige insecten of om resistentie te krijgen tegen bepaalde onkruidbestrijdingsmiddelen.

In de landen van de Europese Unie is er sinds 1990 wettelijke regelgeving van kracht, die milieu-impactanalyses op basis van wetenschappelijke methoden mogelijk maakt alvorens te besluiten GGO-producten te telen. In ons land werd de Bioveiligheidswet in 2010 uitgevaardigd door het Ministerie van Landbouw en Plattelandszaken. Deze wet heeft tot doel risico's te voorkomen die voortvloeien uit GGO-producten die zijn verkregen door middel van moderne biotechnologische methoden, om de gezondheid van mens, dier en plant te beschermen, evenals om het milieu en de biologische diversiteit te beschermen.

Enerzijds worden nieuwe studies uitgevoerd naar de technologieën van ggo-producten, anderzijds nemen de zorgen over de gezondheid van de mens toe. Het feit dat een product non-ggo is, vraagt ​​eigenlijk om het onderzoeken van de verschillende schakels van een lange productieketen. Het belangrijkste punt hier is om de traceerbaarheid van GGO's te waarborgen, hun wettelijke vereisten te verifiëren en te documenteren.

 

Net als sommige inspectie- en certificeringsinstanties bepaalt en certificeert onze organisatie dat een product GMO-vrij is, met een onafhankelijk en onpartijdig oog, in verschillende stadia van onderzoek naar de aankoop van zaden tot landbouwactiviteiten, zelfs de verwerking en presentatie aan de consument. Deze studies zijn gebaseerd op de richtlijnen van de Europese Unie en de relevante normen.