کیفیت هوای محیط یک مسئله مربوط به پاکیزگی هوا محیط کاری است. پیچیدگی این موضوع ناشی از ویژگی های مختلف درک افراد است. از آنجایی که مردم انتظارات متفاوت از هوا دارند، محدودیت دقیق برای کیفیت محیط کار محیط کار آسان نیست. به همین دلیل، کیفیت هوا قابل قبول در طول مطالعات مورد استفاده قرار می گیرد.
با کیفیت هوا قابل قبول، به این معناست که کیفیت هوا در آلودگی های شناخته شده وجود ندارد یا از سطوح تعیین شده توسط استانداردها تجاوز نمی کند، حداقل درصد 80 و بیشتر افراد در چنین محیطی آشفته نیستند. بر اساس نتایج بسیاری از تحقیقات، سطح آلاینده ها در محیط های محیطی بیشتر از محیط های محیطی است. با توجه به این که مردم زمان کمتری را در محیط کار خود صرف می کنند، مانند 90، کیفیت هوا کاهش می یابد، اگر آلاینده ها نمی توانند از این محیط حذف شوند و سلامت کارکنان شروع به تحت تاثیر قرار می دهد.
کیفیت هوای محیط نه تنها از لحاظ راحتی حرارتی، بلکه از لحاظ بهداشت و کارآیی کارکنان مهم است.
دو روش برای کنترل کیفیت هوا در محل کار معمولا ترجیح داده می شود: تهویه و تمیز کردن. با این حال، لازم است قبل از معرفی هوای تازه در خارج از هوا، قبل از خروج، هوا را فیلتر کنید.
انسانها یکی از منابع اولیه آلودگی هستند که کیفیت هوا را مختل می کنند. علاوه بر این، دود سیگار، دود اجاق گاز، مبلمان، فرش، مواد تمیز و ابزار و وسایل مورد استفاده در اشکال مختلف نیز آلاینده ها هستند. آلاینده های در فضای باز گرده در هوا، گرد و غبار، گازهای خروجی خودرو و آلودگی های صنعتی است.
در نتیجه کارگران در معرض آلاینده ها در محیط کار با کیفیت هوا کم تجربه تجربه های مختلف بهداشتی مانند عفونت های مختلف، آلرژی، مسمومیت و خستگی. راه جلوگیری از این بستگی به اندازه گیری پارامترهای رطوبت، دما، سرعت هوا، دی اکسید کربن، ذرات قابل انجماد، ترکیبات آلی فرار (VOC)، مونوکسید کربن، ازون، اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد، رادون، فرمالدئید و تعداد باکتری ها است. این اندازه گیری ها باید برای ارزیابی وضعیت محیط کار محیط کار کیفیت هوا انجام شود.
محدوده اندازه گیری کیفیت هوا چیست؟
در 2013، وزارت کار و تامین اجتماعی، مقررات مربوط به شرایط بهداشت و ایمنی در استفاده از تجهیزات کاری صادر کرد. طبق اصول این مقررات، محیط ها و تجهیزات مورد استفاده توسط کارکنان باید در فواصل خاص و با توجه به روش های خاص مورد آزمایش قرار گیرند. در این زمینه، محیط کارکنان نباید به سلامتی و ایمنی کارمندان آسیب برساند.
علاوه بر این، مقررات مربوط به کنترل آلودگی هوا صنعتی توسط وزارت محیط زیست و شهرسازی در 2009 صادر شد. مطابق با این مقررات، آزمونها و تحلیلهای زیادی وجود دارد که باید برای اندازه گیری کیفیت هوا انجام شود. هدف از این آزمون و تجزیه و تحلیل این است که تعیین کیفیت هوا محیط کار را در حالی که اطمینان حاصل شود که هوای بیرونی تمیز است. در اینجا تعداد کمی از آنها عبارتند از انتشار گاز و گرد و غبار، انتشار گرد و غبار ویژه، ترکیبات آلی فرار (VOC) و سایر اندازه گیری های انتشار آلی، آزمایش های گرد و غبار در محیط های محیطی و محیطی (PM10، PM2,5 و پودر های ویژه)، اندازه گیری آلودگی های غیر آلی و آلی، اندازه گیری بوی در فضای باز تعداد میکرو ارگانیسم های اندازه گیری شده پس از تمیز کردن هوا محیط باید کمتر از تعداد میکروارگانیسم ها در محیط کاری باشد.
استانداردهای ملی و بین المللی زیادی برای اندازه گیری کیفیت هوا وجود دارد.
سازمان ما TÜRCERT Technical Control & Certification Inc.خدمات اندازه گیری را مطابق با استانداردهای ملی و بین المللی و با رویکرد عینی ارائه می دهد. علاوه بر این، در طول این فعالیت ها، TS EN ISO / IEC 17020 با اصول معیارهای عمومی برای موسسات عملیاتی انواع مختلف بازرسی ها مطابقت دارد. اگر به اطلاعات دقیق تر درباره اندازه گیری کیفیت هوا احتیاج دارید، می توانید با کارکنان خود تماس بگیرید.