به طور خلاصه، تعریف GMO به یک ارگانیسم اصلاح شده ژنتیکی اشاره دارد. امروزه، با استفاده از روش های بیوتکنولوژی مدرن، ساختار ژنتیکی برخی از گونه های گیاهی مداخله می شود و ویژگی های جدید به گیاهان برای بهبود ساختار آنها افزوده می شود.
در حقیقت، این روش قبلا هزاران سال به روش های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است. به عنوان مثال، واکسن چوپان و تولید گلابی درخت عرعا که در کوه رشد کرده است، یک کاربرد بیوتکنولوژی است. در نتیجه یک محصول جدید از یک موجود زنده به دست می آید. با این حال، امروزه مردم امروز گیج کننده هستند، مداخلات ساده ای نیست، بلکه مطالعه تغییر ساختارهای DNA موجودات زنده است. امروزه روش های مدرن برای به دست آوردن GMO به نام مهندسی ژنتیک نامیده می شود. از آنجایی که این یک کار مهندسی برای بررسی دقیق بودن سیستم است که در طبیعت وجود دارد و برای تولید محصولات جدید با استفاده از مولکول ها به سبب این اطلاعات، تولید می شود. برای انجام این کار لازم است که علوم پایه مانند بیوشیمی، زیست شناسی مولکولی، زیست شناسی سلولی، شیمی آلی و ژنتیک را درک کنید.
GMOs محصولات زیست شناسی مدرن هستند و در حال حاضر تقریبا در تمام زمینه های زندگی انسان، بهداشت، کشاورزی، صنعت و غذاهای دریایی تمرین می کنند.
همانطور که علم ژنتیک با قرن بیستم توسعه یافت، به طور گسترده ای به طور خاص در پرورش گیاه و حیوانات مورد استفاده قرار گرفت. به این ترتیب گونه های گیاهی با عملکرد بالا و نژادهای حیوانی توسعه یافته اند. افزایش استفاده از کودهای شیمیایی و توسعه روش های مبارزه با موجودات مضر نتیجه این مطالعات است.
با این حال، مشکلات مانند افزایش جمعیت جهان در سرعت های سریع، کاهش زمین های زراعی و کمبود منابع آب که در تولید محصولات کشاورزی مهم هستند، نتیجه گیری کرده اند که میزان تولید از منطقه واحد باید افزایش یابد. به گفته دانشمندان، عملکرد دانه غلات مانند گندم و ذرت باید توسط 80 درصد افزایش یابد. این را نمی توان با روش های سنتی تولید به دست آورد. به همین دلیل روش های بیوتکنولوژی و تکنیک های مولکولی در کشاورزی استفاده می شود.
با توسعه فن آوری DNA، مهندسی ژنتیک میکروارگانیسم، مهندسی ژنتیک در گیاهان و مهندسی ژنتیک در حیوانات شتاب یافته است. روش های جدید مولکولی منابع گیاهی، حیوانی و میکروبی را مشخص می کنند و آنها را به یک ساختار کاملا جدید تبدیل می کنند.
با این حال، به تازگی، اثرات منفی گونه های مختلف گیاهی توسط تکنیک های DNA یا تکنیک های مهندسی ژنتیک توسعه یافته و مقاوم تر به بیماری ها و آفات بر سلامت انسان و شرایط محیطی بسیار مورد بحث بوده است. این تکنیک های جدید از دیدگاه های مختلف مورد سوال قرار می گیرند.
به طور کلی، GMOs، ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی، به افزایش تولید محصولات کشاورزی کمک کرده اند، اما از طرف دیگر اثرات بر سلامت انسان و محیط زیست موجب ایجاد نگرانی های اجتماعی و اقتصادی شده است.
اولین گیاه تغلیظ شده ژنتیکی و طول عمر طولانی آن گوجه فرنگی است. این به دنبال ذرت، سویا، کلزا، پنبه و سیب زمینی بود. امروزه، سطح کشت این محصولات به میلیون ها هکتار رسیده است. تعداد کشورهای تولید کننده محصولات GMO بیش از 30 است. مطالعات GMO فقط برای ایجاد این محصولات برای برخی از حشرات مقاوم و یا برای مقاومت در برابر برخی از داروهای علف های هرز انجام می شود.
در کشورهای اتحادیه اروپا، قبل از تصمیم به رشد محصولات GMO، مقررات قانونی برای تجزیه و تحلیل اثرات زیست محیطی علمی از زمان 1990 اعمال شده است. در کشور ما، قانون زیست محیطی توسط وزارت زراعت و امور روستایی در 2010 تصویب شد. این قانون با هدف جلوگیری از خطرات ناشی از محصولات GMO به دست آمده از روش های بیوتکنولوژی مدرن و حفاظت از سلامت انسان، حیوان و گیاه و همچنین محیط زیست و تنوع زیستی است.
از سوی دیگر، در حالیکه مطالعات جدید در مورد فن آوری های محصول GMO انجام می شود، نگرانی ها در مورد سلامت انسان افزایش می یابد. واقعیت این است که یک محصول غیر GMO نیاز به بررسی حلقه های مختلف یک زنجیره تولید طولانی دارد. نکته مهم در اینجا این است که اطمینان از ردیابی GMO، برای تایید و مستند سازی الزامات قانونی.
مانند برخی از سازمان های بازرسی و صدور گواهینامه، سازمان ما تعیین می کند که یک محصول مستقل از GMO باشد و شامل GMO در مراحل مختلف، از خرید دانه به فعالیت های کشاورزی، حتی پردازش و ارائه به مصرف کنندگان. این مطالعات بر اساس استانداردهای مربوطه و همچنین دستورالعمل اتحادیه اروپا است.